Ostaš — stołowa góra pyszniąca się nad Policą nad Metují. Ostaskie wieże są mniejsze niż te w Adrszpachu. W większości liczą między 15 a 20 metrów. Niektóre ściany dolin osiągają jednak nadzwyczajne wysokości. Wspinaczka na Ostaszu jest bardzo różnorodna i każdy znajdzie tam coś dla siebie. Ściany, rysy, rajbasy, kominy - zarówno drogi słabo zabezpieczone, jak i zabezpieczone w bardziej nowoczesny sposób.
Wspinaczka na Ostaszu jest dozwolona przez cały rok (oczywiście, przy przestrzeganiu reguł - np. kiedy jest mokro).
Ostaš dzieli się na trzy podobwody. Najrozleglejszy jest Dolní labyrint. Tutaj wieże również dosięgają największej wysokości i jest tu dużo raczej starszych dróg o "klasycznym" charakterze. Trzeba jednak również podkreślić, że powstało tutaj wiele nowych dróg, niektóre aż o X. stopniu trudności. Mniejszy Horní labyrint to przede wszystkim skalny labirynt, a liczy on ok. 30 wież o różnym stopniu trudności. Ostatnim podobwodem jest Zadní Ostaš zwany również "Okrajovky". Jak wynika z samej nazwy, jest to pasmo krańcowych skał. Drogi tutaj zaczęły powstawać w latach osiemdziesiątych, a w większości zaczynają się od VIII. stopnia trudności. Jest to przede wszystkim wspinaczka ścianowa w litej skale, często wiszącej.
Idealnym punktem wyjścia do wspinaczki na Ostasz jest parking i bufet "U Malíka". Można tutaj osiągnąć odpowiedni stan ducha do wspinaczki i podebatować — nie tylko o właśnie przeżytych - doświadczeniach. Nocować da się w namiotach lub chatkach na campingu.
Podobwod | Kiedy można się wspinać |
---|---|
Dolní labyrint | wspinaczka bez ograniczeń |
Horní labyrint | wspinaczka bez ograniczeń |
Zadní Ostaš | wspinaczka bez ograniczeń |
W kiosku można znaleźć książkę pamiątową szczytów, gdzie znaleźć można najnowsze trasy. Nowi wspinacze mieliby następnie wypełnić zgłoszenie wejścia i oddać je (może być niebezpośrednio) komuś z regionalnej komisji szczytowej.
Ostatni przewodnik wspinaczki górskiej wyszedł w 1996 roku i był w skali UIAA. Ze względu na powstanie w ostatnich latach wielu nowych dróg, w 2003 roku zostało wydane uzupełnienie, "Dodatky". Nastąpił w nim powrót do skali saksońskiej. Można stwierdzić, że, jak w przypadku jednego z niewielu skalnych obszarów Polickiej pánvi, trudność dróg w przewodniku jest opisana w sposób zrównoważony. Nawet pomimo mniejszej wysokości skał, wspinaczka również nie jest tu taka łatwa, a VIIa może już stanowić solidne wejście.
vyhrazení horolezeckého terénu Ostaš
vyhrazení horolezeckého terénu Kočičí skály
W całym obszarze ochranianym przez SPR na trasach turystycznych znajduje się 10 stanowisk pierwszej pomocy wyposażonych w nosze i niezbędne środki opatrunkowe (gelaspon, izolepa, resuscitační rouška, jodisol–pero, sterilní obvaz, rukavice, trojcípý šátek, obinadlo, obinadlo hydrofilní 2ks, izolační alufolie, náplasti).
NOWE KOMENTARZE
Schodnicová | Není prach, není strach | Dokončená | Návrat dravců | Spárka | Stará cesta | Něco jako spára | Údolní hrana - Dolní varianta | Penalta | Něžný barbar | Mezi prsty | Hranou | Zadem | Soumrak agenta Bureše | Meteorický roj | Fyzikální lejno | Drakiáda | Ementál | Saigon | Plácačka | Hodinový hotel | Jihozápadní spára | Logická závislost | Osvobozená domácnost | Horolezecká sedmička | Stíny kapradiny | Taročky | Dagova | Drž tlamajznu | Kamarádská vzpomínka ... ostatnie komentarze
Portal powstał dla ludzi, którzy nie tylko chcą uzyskać informacje na temat specyficznej wspinaczki piaskowcowej w Polickiej pánvi, ale i dla tych, którzy chcą się takimi istotnymi informacjami o drogach i miejscach podzielić. O piskari.cz.
copyright©2024 PISKARI.CZ
Projekt je spolufinancován z prostředků ERDF prostřednictvím Euroregionu Glacensis v rámci projektu (registrační číslo: CZ.3.22/3.3.02/12.03472)
„Piskari.cz: propagace tradičního pískovcového lezení v Polické pánvi a Górach Stolowych“.